Afgelopen week ben ik teruggekomen van een reis van ruim twee weken die mij naar vertrouwd gebied deep down in Kenia voerde. Details zal ik je besparen, maar het volgende wil ik wel graag kwijt. Ik trof er namelijk heel veel blije en trotse mensen aan die een rijke akker onderhielden met allerlei groenten en maïs. Dat hadden ze aan jullie te danken.
Ik neem je even een half jaar mee terug in de tijd. Vorig jaar november werd de arme Zuidoost-Keniaanse regio waar ik een band mee heb geteisterd door extreem zware regenbuien. Die leidden tot overstromingen, waardoor bij ontelbare gezinnen alle gewassen waar ze zo afhankelijk van zijn werden weggespoeld.
De organisatie KidsCare Kenia waar ik sinds twee jaar als vrijwilliger voor werk, heeft toen het initiatief genomen voor een grootscheeps zadenproject voor maar liefst 800 gezinnen. Elk gezin zou verschillende soorten zaden krijgen om na de watersnood opnieuw voedselgewassen te kunnen aanplanten. Die hulpactie is een gigantisch succes geworden. In totaal brachten donateurs in Nederland zo’n 24.000 Euro hiervoor bij elkaar. De resultaten van deze actie heb ik nu met eigen ogen gezien. Als het weer blijft meewerken, is er de komende maanden voor hen genoeg voedsel. Veel dank aan de gulle gevers!
Munida is 18 jaar, maar lijkt veel jonger. Versleten kleren zitten om haar tengere lijfje. Ze kreeg een baby toen ze 16 was. Er is geen contact met de vader van haar kind. Haar eigen vader is overleden. Ze woont bij haar oude moeder (of is het haar grootmoeder?) met nog 2 kinderen van haar overleden zus. Geen van die kinderen gaat naar school, want het schoolgeld kunnen ze niet betalen.